De rugzakken staan klaar

Beste vrienden,
Donderdag is het zover. Rond negen uur beginnen wij aan onze tocht.
De rugzakken staan gepakt. Ze blijven zwaar wegen : voor Frieda 14 voor Joos 16kg. De tent weegt door.Maar die kunnen wij onderweg niet missen.
Nu het zo dichtbij komt wordt het best wel spannend. Gaan wij het aankunnen, wat gaat het doen met ons, hoe zal de confrontatie met onszelf zijn.
En natuurlijk ook zoveel achterlaten op het thuisfront en vertrekken, weg-gaan .......... is altijd een beetje sterven:

Partir c'est mourir un peu
C'est mourir à ce que l'on aime:
On laisse un peu de soi-même
En toute heure et dans tout lieu.

C'est toujours le deuil d' un voeu,
Le dernier vers d' un poème;
Partir, c'est mourir à ce que l'on aime.

Et l'on part et c'est un jeu
Et jusqu' à l' adieu suprême
C'est son âme que l' on sème,
Que l' on sème en chaque adieu:
Partir, c' est mourir un peu

Edmond Haraucourt ( 1857-1941 - Frankrijk)

Wees gegroet
Joos en Frieda