This is the end......
Beste vrienden,
The Doors wisten dit al.
Maar hier zitten wij op het einde van de wereld aan km-paal 0.00. Bij de vuurtoren. Finis Terrae.
Bijna was het fini toen de Prestige in 2002 gans de kust vervuilde met olie.( ook de kusten van Portugal en Frankrijk ) Ecologische ramp, maar ook economische ramp, Gallicie komt er terug boven op. Ecologie en economie te samen redden de sociale wereld.
Hier zitten wij dan......waar Kelten en Fenicieers de zon aanbaden en er vruchtbaarheidsriten gehouden werden. Waar ook de Romeinen het einde van de wereld zagen. Waar christenen hun rituelen vierden. Waar volgens de overlevering St. Jacob aangeland is.
Hier ook, hebben wij ook naar aloude traditie een deel van onze kleren verbrand. De traditie wil dat je de oude gewaden aflegt en weer als nieuw geboren wordt.
Ook naar aloude gewoonte zijn wij schelpen gaan rapen op het ( overingens) zeer mooie strand van de baai. St. Jacob heeft er nog veel laten liggen. Voor al diegenen die ons nog zullen volgen.
De mensen en ook wij vallen mekaar in de armen. De missie is volbracht. Het geluk van vandaag zal niemand afnemen. Er is hier. Er is tijd. Er is nu.
Het weer is zonnig. Wij zien de einder. Wij wachten op de zonsondergang. Het is18u30.
De zon blijft lang hoog staan en kleurt een gouden baan op de oceaan. Een schittering.
Toch nog wolken die zich aan de einder ophouden. Wij zitten op de rotsen met andere pelgrims ..... Ze zakt, niet de rode bol die wij verwachten, maar de bleekgele die fel door de wolken boort...ze zakt en zet de oceaan in vlam .....een vuurzee en de witte wolkjes als rookpluim...de lucht in verschillende oranje kleuren. Tijd om afscheid te nemen.... De zon valt van de wereld.... Het einde.
Wees gegroet
Joos en Frieda
We worden er hier even stil van . . .
BeantwoordenVerwijderenZoveel poëzie, zoveel schoonheid, zoveel vriendschap, . . .
Dank dat we jullie op jullie tocht mochten volgen.
Dank dat we op die manier een stukje mee op weg waren.
Tot binnenkort in Puurs. We verwachten jullie met open armen.
Liefs en dikke knuffel.
Bo en Wies
Hallo Joos & Frieda,
BeantwoordenVerwijderenGisterenavond hebben wij de laatste aflevering gezien van “op weg naar …”. Wij hadden uw verhaal van het wierookvat al gelezen toen wij de opgenomen uitzending bekeken en wij zagen uw beschreven verhaal voor onze ogen terug. Alsof we er uw beschrijving bij waren ...
Het moet wat zijn als dat vat vrij door de lucht vliegt! Kop in kas zal dan niet veel helpen, veronderstellen wij ... als het op je hoofd valt ben je wel “ge-Sint-Jacobt”. Maar in die middengang zullen de mogelijke valplaatsen wel bekend zijn, hoop ik dan...
Nog gisteren heb ik even ge-googelt naar Cee, Nuestra Señora de las Nieves en Finistere - finis terrae. Ook daar weer beelden die perfect jouw indrukken weergeven. Een eenzame stapper op de voorgrond en inderdaad dat prachtig panorama van de kust in de achtergrond.
Knap weeral hoe je natuurrampen, geschiedenis en tradities in elkaar laat verweven. Ook jullie gevoelens van geluk, het er zijn, de tijd, het nu.
De schittering, de zon, die bleekgele vuurzee, de witte rookpluimpjes …
Prachtig om dat te kunnen lezen en met jullie te mogen delen.
Zoals ik in het begin al meegaf was ik ervan overtuigd dat deze tocht jullie rijker zou maken. Wel dat heb ik ook in de uitzendingen over “op weg naar …” meermaals gehoord en na het lezen van al jullie verhalen ben er zeker van:
... jullie komen herboren terug ...
Groeten en tot wederhoren,
Jos
Hopelijk hebben jullie je fleece niet verbrand daar in dat kostbare ecosysteem :o)
BeantwoordenVerwijderenFrieda en Joos
BeantwoordenVerwijderenJullie waren voor ons een bijna dagelijks moment van .. ja van wat... reflectie de ene dag... meegenieten in veel gevallen ... meelij als de voeten ter sprake kwamen... maar ook veel glimlachjes bij het onvervalst genieten van elke belevenis tijdens dit avontuur. Uit de grond van ons hart ... hoed af... respect... en bedankt...wees gegroet...ave.
Dag allemaal,
BeantwoordenVerwijderenZeer fijne en deugddoende reacties. Bedankt.
En wat die fleece betreft,hier hadden wij hem niet nodig, maar daar bij jullie zal het wel nodig zijn; dus niet verbrand. Maar nu vinden wij ons onderbroeken toch niet meer zeker.
Groetjes
Joos en Frieda / mama en papa