Tempeliers

Tempeliers

Beste vrienden

Gisteren sliepen we in het "dorpje kleintjes" Calzadilla de la Cueza. Iedereen kwam er met een zucht van verlichting toe na 17 km zonder enige voorziening of dorp, werkelijk nada de nada, en met de hoge zon aan de hemel. De zuchten stierven zachtjes weg in de melkweg der sterren, daar waar de dromen beginnen.
Vandaag volgen de dorpjes mekaar met een zeker regelmaat op; een van die dorpjes Terradillos de los Templarios. Hier in deze nietigheid is de orde der Tempeliers vernietigd. De Orde die het zwaard als kruis als symbool had( heeft) Jawel,een gewapende religieuze orde.
Tijdens de Kruistochten vochten ze mee en beschermden pelgrims in Palestina en ook de pelgrims naar Santiago. De orde kreeg veel macht, genoot privileges door Rome gedekt en was zeer rijk. De wereldlijke macht kon dit niet verdragen wegens bedreiging en dus werden de Tempeliers in de terra van Terradillos begraven. De legende wil dat de laatste Templier "de kip met de gouden eieren" hier begraven heeft. Wij hebben hem aanroepen en bezongen : San Antonio, San Antonio, San Antonio; maar er was geen enkele haan die ernaar kraaide of graaide.
Naar het schijnt dat er nog Tempeliers zijn; maar laten wij daar aub een kruis ( het zwaardkruis voor ons part) over maken; want wie de liefde niet heeft, hanteert het zwaard. Want wie de liefde niet heeft...... Is er iets kristelijker en humaner dan de liefde????? Nee, toch.
Wij slapen nu in Bercianos del Real Camino. In een Albergue met Stijl. En statig Adobe herenhuis. De muren gebouwd met zand en stro daarin houten balken kruiselings verwerkt; de zoldering in hout met grote houten dragende balken. In de dorpjes de laatste dagen vele Adobe huizen; sommigen in verval, wij dachten terug aan Zuid Afrika/Amerika.
De goede volger zal gemerkt hebben dat wij door ons flink stappen straks twee dagen voorsprong hebben genomen. De form weet je wel.

Wees gegroet

Joos en Frieda