Brugas, die scone; Brugas, die welvarende
Perplex stonden wij in de kerk San Juan gisterenavond in Castrojeriz. Wandtapijten in groot formaat met afbeeldingen van de Artes Liberales: la geographia, la astronomia, la geologica, la mathematica, la musica, la rethorica, la lectura .....kunstwerken van de bovenste plank. Gemaakt in Brugas, Bruselas, Amberes y Malinas. Ook schilderijen die refereerden naar Rubens en zijn school. En dan de duidingspanelen. Castrojeriz was in de zestiende eeuw een belangrijke stad, waar de elite verbleef. De wol was een topproduct en die lieten ze bewerken in Brugge. Want daar hadden ze de beste weefgetouwen en de grootste kennis (dus sie je van Brugghe zet je niet meer van achteren maar van voren - alleen jammer van Blauw-Zwart- gelukkig maakt de Witte Bjorn van Puurs dat nog een beetje aanvaardbaar) in het land waar de zon nooit onderging kwamen Jonge Edellieden van Castrojeriz naar Brugge om handel te drijven; en sommigen werden verliefd op een Brugse schoonheid. De notabele familie Galloo heeft haar zoon uitgezonden naar Brugge waar hij zich gevestigd heeft ( al wie die naam draagt Galloo( of met een elletje of ootje minder) mag zich adelijk weten en zijn stamboom hier in Castrojeriz komen uitpluizen. De graftombes van de Galloo 's zijn koninklijk.
Om maar te zeggen dat een stad groot kan zijn; en waarom is Brugge zo intact gebleven: omdat ze stilaan in verval is geraakt en de nieuwe industriële technologie aan haar is voorbij gegaan. Er was geen behoefte om de stad te vernietigen zoals ze dat voor een groot deel met Antwerpen en Brussel hebben gedaan. En hier op de Camino als je zegt dat je van België bent vallen ze in zwijm: oh Brugas que beuno!!
Na een stevige klim in de morgen schrijden wij over de oneindige zonnige hoogvlakte en wat wil het lot: wij worden gekruist door twee opeenvolgende kudden schapen bijeengehouden door trouw werkende honden, de herder met de ezel aan de hand. Kan het pastoraler?
Kan het dat het verleden en het heden samenvalt?
De kleine dorpjes blijven charmant en bergen soms pareltjes: een fijne bewerkte gotische zuil van 10 meter hoog met verwerkte St. jacobsschelpen. Een " Rollo Jurisdiccional". Een colonne waar recht gesproken werd( Boadila del Camino) of in Fromista de Romaanse kerk van San Martin ( Martin Vandenbossche een heilige? Een vraagje voor Eddy Merckx) met meer dan driehonderd kopjes, monstertjes,
demonen, dieren en andere rare creaturen rondom de kerk en binnen in de kerk weer de bijbel en de alledagse wereld aanschouwelijk voorgesteld op de kapitelen ( ondermeer Eva die van de appel bijt en de slang die vrolijk kronkelt). En een zeer mooi veertiendeeuws beeld van onze vriend St. Jacob.
Wij slapen wat verderop in een klein dorpje in een kleine Albergue : Poblacion de Campos.
Wees gegroet
Joos en Frieda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten