dinsdag 13 september 2011

07u30

07 u 30

Beste vrienden,

7u30: Arthez de Bearn en alles is rustig. Onze voetstap is nauwelijks hoorbaar. De bleke volle maan verlicht het grote dal voor de Pyreneeën. De toppen hullen zich een roosoranje blauw van de opkomende zon, een doorzichtige luchtige nevel maakt het helemaal feeëriek. Even vasthouden,even vasthouden. De langzame dalen en klimmen belopen wij vlot. De allerhoogste toppen genieten al van het mooie,heldere zonlicht.

9u30: een monotoon zeurend geluid, monotooon sonoor. Verdwijnt weer achter de heuvel die wij omcirkrelen. De vlakte voor ons..monotoon zeurend geluid ,monotoon sonoor......een groot grijs- zwart lint van een aanzienlijke breedte is door gans de vlakte getrokken..... Een gezoef... Snel,sneller, het leven voorbij gesneld.... Er is geen tijd meer,dus heeft men geen tijd.
" autoroute " zeggen zij die het kunnen weten. Wij, wij waren het vergeten.

10u : de klimmetjes hebben het geraas overwonnen. Wij genieten van het Vlaamse Ardennen wandellandschap met al de toppen van de Pyreneeën in hun volle lengte voor ons.
12u picnic bij de abdij van Sauvelade. Een mooi beeld van St. Jacques met vele boodschapbriefjes neergelegd aan zijn voeten. Een aandoenlijk beeld.
Slapen geregeld voor de komende dagen ( een heksentoer)

13u05: De echte kuitenbijters dienen zich aan. En het is om en bij de dertig graden. De lucht Italiaans blauw; hier en daar een schapenwolkkje(schaapjes dat mag op deze hoogte) Scherpe klimmetjes, een dal waar je niet dieper kan zakken en weerl omhoog. Frieda Vandenbroek past vele mannen een broek en doet ze vlot de baard af ( tussen haakjes Joos zijn baard staat weer vol)  Ze is toch voor niets een steenbok, het springen op de bergen gewoon.
Nog een bijzonder verschijnsel en iedereen van de andere pelgrims wil een fotootje: Frieda wandelt met haar paraplu als parasol naar boven; schaduw verzekerd. Wij lopen frontaal naar de hoge bergen badend in de zon.

15u15: Wij lopen uit op een hoogplateau; onze ritme is fors en dapper.wij maken daarna een lange daling naar het dal.
15u45: Wij vloeken, wij worden moe en de borden die de afstand aangeven  bedriegen ons. Wij zijn meer dan 30 km op pad en dan telt elke minuut.
16u 10 : Hier is ons bed in de gite communal van Navarrenx. Recuperen.

17u : De stralen van de douche spoelen alle vermoeidheid weg. Zalig.

Staks nog een een klein restaurantje met een klein menuutje. En dan is de mens weer content.


Wees gegroet

Joos en Frieda

2 opmerkingen:

  1. Dag Joos en Frieda,

    Gisteren zijn voor ons de lessen weer gestart en ik heb de laatste dagen niet altijd jullie boeiende verslag kunnen lezen.
    In de documentaire over Santiago lieten ze vorige week wel het plekje zien waar jullie net onder Reims geslapen hebben en waar we met 4 in de tuin heerlijk gegeten hebben! Fantastische herinnering waar jullie zeker ook van zullen genieten bij het herbekijken.
    Hebben jullie al een nieuwe planning opgemaakt die we kunnen inkijken voor de camino francés? Een blitsbezoek met een aantal studenten speelt door mijn hoofd...
    Buen camino!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb het verslag van de beginnende bergtrip gelezen; En dan nog eens. En nog eens. Ik kon er niet genoeg van krijgen, zo mooi vond ik het!
    Jullie doen dat prachtig toch: schrijven én stappen! En vooral ook genieten!
    Geen 30° hier maar 't is droog!
    A la prochaine!

    BeantwoordenVerwijderen