woensdag 7 september 2011

Het buitenleven

Het buitenleven

Beste vrienden,

De verleiding was groot om te blijven vertoeven bij Patrice en Marie-Joëlle. Zij hebben een prijs gewonnen van de stad Namen en les amis de St. Jacques ( Wallonië ) voor beste gite op GR. 654 - Le chemin St. Jacques- Namur- Vezelay-Limoges- Montréal du Gers. Kan tellen,nietwaar.
Toch ons beste pootje en beentje voorgezet en een beetje doorgebeten. 
Het was een mooie nazomerdag of als je wil een eerste zoet milde herfstdag. Heerlijk om te stappen. Wij liepen in de bossen op de rand van de Landes om dan te duikelen in de heuvelende Gers. Het Toscane van Frankrijk.( wij laten de Lot niet aan zijn lot over, wij nemen maar tijdelijk afscheid)  De eerste druivelaars presenteren weer  hun volle trossen.
 Wij lopen door de wijngaarden en de velden recht op een hoeve af. Onze slaapplaats voor vanavond. De kippen stuiven uit mekaar op het boerenerf, de ganzen schreeuwen luid als ware waakhonden en waggelen van ons weg , de parelhoenders troepen samen en klepperen luid zoals een orkest dat zich opwarmt en pikken dan behoedzaam verder in de grond, moeder eend waakt over haar donzige jongen die nog door hun pootjes(!) zakken als ze ons willen mijden. De jonge boer roept Vader Boer ( want de moeder des huizes is nog niet thuis) Vader Boer troont ons mee naar de grote keuken " avant de se reposer boire un gout "  Hij haalt drie flessen witte wijn uit de koelkast en   
lacht. Heerlijke wijntjes. Van een druivensoort die wij niet kennen: Colombelle. Ook op deze plek zullen wij ooit terugkomen." Drink, maar goed " lacht hij " dan slaap je vast. Want deze nacht vanaf 3 uur gaan wij de druiven plukken ,machinaal en hier op het erf doen wij ze in een container. De druiven zijn twintig dagen vroeger dan normaal, daarom moeten wij vooruit doen" De vrouw des huizes komt thuis: " Al gegeten? Ik heb tomaten en eieren, ca vous plait ? " al de rijkdom die ze hebben geven ze. Later als wij  de eitjes verorberd hebben, brengt Vader Boer drie trossen druiven voor ons dessert en leidt naar de vijgenboom " Pluk ze" gebiedt hij ons. Aards dit  Hemels Paradijs. Bajolle bij Fources.

Wees gegroet

Joos en Frieda

2 opmerkingen:

  1. Dag Joos & Frieda,
    Dat "pootje" blijft precies nog wat nazinderen, niewaar? Maar blijkbaar toch in de goeie zin. Heerlijk weeral, hoe je het Toscane van Frankrijk en je aankomst op het boerenerf beschrijft! We zien het zo voor ons. En er komt nog bij dat jullie overal zo goed in de watten worden gelegd. Je zou het ervoor over hebben. De goede dingen blijven gelukkig langer hangen dan de mindere ... en die zullen we minder goed kunnen inschatten, denk ik dan. Maar ja, het is zoals je zegt: elk nadeel heb zijn voordeel. Jullie zijn nu in de omgeving van Mont-de-Marsan. Het voorgebergte van de Pyreneeën zeg maar. Nog veel doorzetting en blijf verder de dingen beschrijven die jullie meemaken en aangrijpen. Het is zeer de moeite! Het beste nog en weeral tot een volgende ...
    Groetjes, Jos

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bedankt voor de mooie woorden. Dat blijft ons motiveren.

    Groetjes

    Joos en Frieda

    BeantwoordenVerwijderen