Hoe schoon op de wereld.......

Beste vrienden,

" De donde?" vraag ik. " Israël " zegt de jonge man. De vriendin schuift bij." Israël!" zeg ik. " Neen" zegt ze" Ik kom van Duuitsland en wij wandelen nu al geruime tijd samen" " Mooi, zeer mooi" zeg ik ,niet zonder enige emotie." zou het mooier zijn met een Palestijnse vriendin?" vraagt hij, "Even mooii" zeg ik. " I agree" zegt hij lachend.
Kees en Floor, Nederlanders, Kees, 69 jaar, heeft 8 jaar geleden vanuit Maastricht samen met zijn vrouw de Weg gelopen." Zij moest het mij maar 1 keer vragen en weg waren wij " geniet Kees." En ik moet mijn best doen om mijn Opa te volgen" lacht de twintiger Floor.
Die Astrid und der Martin uit Duitsland die ons altijd even vriendelijk begroeten en mee overleggen waar de weg naartoe gaat en waar er goede slaapplaatsen zijn.
Brenda, de Nieuw- Zeelandse elegante hazewind die 's avonds ons lachend koekjes of opgeraapte kastanjes aanbiedt, blij dat wij ook gearriveerd zijn.
Andrea, de knappe gebruinde jonge Italiaan die elke dag wel in gezelschap is van een schone uit Polen of Hongarije of Duitsland of uit Spanje, maar voor ons altijd een beetje tijd heeft om te weten hoe het gaat. En de Italiaanse vrienden Monia, Diana en Dario die ons van ver toeroepen en wij terugrooepen: " Amici".
Of de vier olijkeSpanjaarden die nu al een paar dagen onze wegen kruisen, die ons laten drinken op de de 100km-paal uit hun St. Jacques kallebas. Waarlijk , het water is veranderd in wijn. Ze lachen zich krom als wij het straaltje vanuit de hoogte in onze mond laten lopen. Onze mond en onze kin toch goed afgeluisd.
Christa, de dappere Vlaamse, die alles goed voorbereidt en voor ons goede suggesties en weetjes heeft. Zij is werkelijk van veel zaken op de hoogte. Zij was bij Van Molle op de crack.

Vandaag stapten wij door het ware Gallicie. Iers landschap,; kleine boerendorpjes, groene valleien en rotsige heuveltoppen. De Horreos bij de boerderij. Een Horreo is een 10meter langwerpig smal geboouwtje uit hout of steen op palen met een puntdakje waar het proviand in bewaard wordt. De velden zijn afgemuurd met heuphoge keienmuurtjes. In Ierland heeft men tijdens de grote crisisjaren midden de negentiende eeuw de mensen aan het werk gezet om deze muurtjes te stapelen. Wij weten niet goed hoe het hier zit. Wij ontmoeten een Ier: " Your Homeland" " Yes ,with the sun" lacht hij. Werkelijk alles is heirook Iers, dankzij de gezamelijke voorvaderen. De muziek, de cultuur, de Keltische kruisen.
Dit is onze wereld met invloeden ten allen kant.
Wij slapen in een afgelegen dorpje Ferreiros in een kleine Albergue. Een hemel op aarde.

Wees gegroet

Joos en Frieda