Beste vrienden,
Onze bewondering voor de Inca's is bijzonder groot. Hun kennis,hun godenvereringen in symbiose (zie friedaenjoosinperu .blogspot.com)
Wij zijn nu op weg langs de bakens van de bakermat van onze cultuur. Onze geschiedenis.
De kathedraal van Sainte Marie Madeleine Is een historisch verhaal van alle kennis en geloof als het ware in elkaar gestrengeld.
Bij de zomerzonnewende vallen er negen lichtbundels op de kerkvloer. Loodrecht leidend naar het kruis in het uitbundige licht van het statisch gotisch koor. Le chemin de la luminiere. Fiat lux.
Bij de winterzonnewende vallen de lichtbundels op de kapitelen van de pilaren. Vb op de afbeelding van het oude en het nieuwe testament.
Vernuftige architectuur ten dienste van de Heer.
In deze pelgrimskerk ook in overvloed de St. Jacobsschelpen. en bij de linker ingang het verhaal van de Emmausgangers op het timpaan ,ook een boodschap voor alle pelgrims die hier kwamen. Op het hoofdtimpaan straalt de Christus in vol ornaat over de wereld - de Zodiac
, de maanden, de jaargetijden, de vreemde volkeren wat vreemd afgebeeld; op rechtertimpaan Mariaboodschap en de geboorte van Jezus .
Wij kunnen er niet genoeg van krijgen.
Nog 1 voorbeeld: het verhaal van Sainte Eugenie.
( Eu is goed of wel - genius is geboren - dus de welgeborene - de wederhelft is Eugène en deze is dan weer familie van Euvaristos - den evarist in het modern Nederlands den Evert, die dan weer familie is van ons.)
De vrouwen mochten in die tijd niet intreden. Eugenie was zo overtuigd dat ze zich verkleedde als travestiet (als man) en toch kon binnentreden. Op een bepaald moment wordt " hij" beschuldigd van verkrachting door een jonge vrouw. " Hij" moet voor de rechter verschijnen. En dan zie je het tafereel op de pilaar.
Eugenie gooit haar monnikskleed open en zowaar zie je de ronde welvingen ( de traves over boord gegooid en enkel nog de tiet) De verbazing van de rechter is verbluffend weergegeven. De door de mandvallende jonge vrouw eveneens.
Je gelooft ons niet; kom het dan zelf zien op de zevende pilaar van de linkerbeuk van het schip.
Dit en zoveel meer grijpt ons naar de keel. Dit is wat wij zijn en waren.
Wees gegroet
Joos en Frieda
woensdag 27 juli 2011
dinsdag 26 juli 2011
Breek uit jezelf
Beste vrienden,
Van Maria Magdalena is bekend dat zij in de Provence aan kerstening deed; zij heeft er zich op een bepaald moment teruggetrokken in een vrijwillige ballingschap om haar leven te wijden aan God. Daardoor is zij de patrones geworden van alle gevangenen en van diegenen die zichzelf gevangen voelen. Haar motto is: BREEK UIT JEZELF.
Historisch gezien zou Saint Maxime in de Provence het heiligdom dienen te zijn; de pausen hebben desalniettemin ook aan Vezelay de verering toegewezen er zijn nog relikwiebeenderen in de kathedraal. De hugenoten hebben een deel van deze relikwieen meegenomen; en de franse revolutie heeft vele heiligen onthoogd (niet Jeroen Bosch); wij hadden toch wat anders verwacht van die vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid.
Ondertussen hebben wij de verjaardag gevierd van onze vriend sint Jacob op 25 juli. In de kathedraal staat geschreven: saint jacques, son caractère est très rude; on t' apelle le fils de tonnerre. Ruwe bast, blanke pit?
Maar ook saint françois (ja die zijn ook wel eens heilig) vinden wij in de kerk terug:
louè soit-tu mon seigneur, pour soeur notre mère la terre,
Qui nous porte en nous nourrit,
Qui produit la diversité, des fruits,
et les fleurs et les herbes
En zo zingt sint fransiscus zijn Cantique des créatures verder, niet te verwonderen dat de vogeltjes rond hem fladderden.
Wij zingen mee in koor.
Wees gegroet
Joos en Frieda
Van Maria Magdalena is bekend dat zij in de Provence aan kerstening deed; zij heeft er zich op een bepaald moment teruggetrokken in een vrijwillige ballingschap om haar leven te wijden aan God. Daardoor is zij de patrones geworden van alle gevangenen en van diegenen die zichzelf gevangen voelen. Haar motto is: BREEK UIT JEZELF.
Historisch gezien zou Saint Maxime in de Provence het heiligdom dienen te zijn; de pausen hebben desalniettemin ook aan Vezelay de verering toegewezen er zijn nog relikwiebeenderen in de kathedraal. De hugenoten hebben een deel van deze relikwieen meegenomen; en de franse revolutie heeft vele heiligen onthoogd (niet Jeroen Bosch); wij hadden toch wat anders verwacht van die vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid.
Ondertussen hebben wij de verjaardag gevierd van onze vriend sint Jacob op 25 juli. In de kathedraal staat geschreven: saint jacques, son caractère est très rude; on t' apelle le fils de tonnerre. Ruwe bast, blanke pit?
Maar ook saint françois (ja die zijn ook wel eens heilig) vinden wij in de kerk terug:
louè soit-tu mon seigneur, pour soeur notre mère la terre,
Qui nous porte en nous nourrit,
Qui produit la diversité, des fruits,
et les fleurs et les herbes
En zo zingt sint fransiscus zijn Cantique des créatures verder, niet te verwonderen dat de vogeltjes rond hem fladderden.
Wij zingen mee in koor.
Wees gegroet
Joos en Frieda
Maria Magdalena
Beste vrienden,
Wij zijn niet meer alleen; hier begint 1 van de 4 grote routes naar Compostela. Voor velen ook een vertrekpunt. Bovendien is Vezelay bijzonder mooi met allerlei kunstzinnige activiteiten en dito winkeltjes.
Maar boven alles uit troont de machtige kathedraal Sainte Marie Madeleine (in Boom en omstreken ook gekend als "Madelon"). En de lessen in het godsdienstig leven staan op elke timpaan en elke pilaar geboetseerd in onvergankelijke steen.
Wij zagen weer de hemel en de hel. Maar ook Daniel in de leeuwenkuil, Richard Leeuwhart op weg naar zijn kruistocht, de aanbidding van de wijzen, de legende van de arme en de rijke, en de arme die uiteindelijk in de hemel opgenomen wordt (toen was er nog gerechtigheid), mozes die het graan in de molen strooit dat onderaan in een zak opgevangen wordt als meel door een heilige: symbool van de overgang van het oude naar het nieuwe testament, het verhaal van judith...... stichtende verhalen op elk plekje dus; als de gelovigen naar het plafond staarden bij een of andere vervelende preek, zagen ze toch nog een andere preek boven hun hoofd.
hier kan je niet anders denken dan aan Jeroen Bosch of aan de halucinante beschrijvingen van duivels, monsters, dwergen, misvormden door Umberto Eco en dit alles is te zien zowel binnenin als buiten de kathedraal. Je kon zelfs van schrik niet van je geloof vallen in die tijd.
Om maar te zeggen welke indruk dit op ons allemaal maakt.
Wij slapen in de presbytere Maison des frères de Jèrusalem. Er zijn ook zusters van Jèrusalem (maar die slapen ergens anders). Normaal worden de vrouwen en de mannen hier in slaapzalen gescheiden te slapen gelegd. Dus ze probeerden ons ook te laten scheiden; wij zegden dat wij dat nog niet van plan waren (omdat Frieda de hielen van Joos nog moest verzorgen) en zie wij kregen een kamer voor ons twee.
Bovendien mogen we hier nog 2 nachten blijven om de hielen te laten helen (hier staat op heling geen straf, integendeel dit is een daad van liefde). Wij zijn deze broeders en zusters weer zeer dankbaar. Wij hebben ook weer fijne gesprekken gehad met mensen die gebeten zijn door het Compostelavirus.
En tot slot nog iets over het destin du pèlerin:
de dokter was een meester in zijn vak (Maitre was zijn naam - wij fantaseren echt niet) hij heeft de hielen goed verzorgd en de medicatie goed voorgeschreven. Als alles goed meezit zijn wij donderdag terug op pad, en dan liggen wij nog altijd op schema.
Wees gegroet
Joos en Frieda
Wij zijn niet meer alleen; hier begint 1 van de 4 grote routes naar Compostela. Voor velen ook een vertrekpunt. Bovendien is Vezelay bijzonder mooi met allerlei kunstzinnige activiteiten en dito winkeltjes.
Maar boven alles uit troont de machtige kathedraal Sainte Marie Madeleine (in Boom en omstreken ook gekend als "Madelon"). En de lessen in het godsdienstig leven staan op elke timpaan en elke pilaar geboetseerd in onvergankelijke steen.
Wij zagen weer de hemel en de hel. Maar ook Daniel in de leeuwenkuil, Richard Leeuwhart op weg naar zijn kruistocht, de aanbidding van de wijzen, de legende van de arme en de rijke, en de arme die uiteindelijk in de hemel opgenomen wordt (toen was er nog gerechtigheid), mozes die het graan in de molen strooit dat onderaan in een zak opgevangen wordt als meel door een heilige: symbool van de overgang van het oude naar het nieuwe testament, het verhaal van judith...... stichtende verhalen op elk plekje dus; als de gelovigen naar het plafond staarden bij een of andere vervelende preek, zagen ze toch nog een andere preek boven hun hoofd.
hier kan je niet anders denken dan aan Jeroen Bosch of aan de halucinante beschrijvingen van duivels, monsters, dwergen, misvormden door Umberto Eco en dit alles is te zien zowel binnenin als buiten de kathedraal. Je kon zelfs van schrik niet van je geloof vallen in die tijd.
Om maar te zeggen welke indruk dit op ons allemaal maakt.
Wij slapen in de presbytere Maison des frères de Jèrusalem. Er zijn ook zusters van Jèrusalem (maar die slapen ergens anders). Normaal worden de vrouwen en de mannen hier in slaapzalen gescheiden te slapen gelegd. Dus ze probeerden ons ook te laten scheiden; wij zegden dat wij dat nog niet van plan waren (omdat Frieda de hielen van Joos nog moest verzorgen) en zie wij kregen een kamer voor ons twee.
Bovendien mogen we hier nog 2 nachten blijven om de hielen te laten helen (hier staat op heling geen straf, integendeel dit is een daad van liefde). Wij zijn deze broeders en zusters weer zeer dankbaar. Wij hebben ook weer fijne gesprekken gehad met mensen die gebeten zijn door het Compostelavirus.
En tot slot nog iets over het destin du pèlerin:
de dokter was een meester in zijn vak (Maitre was zijn naam - wij fantaseren echt niet) hij heeft de hielen goed verzorgd en de medicatie goed voorgeschreven. Als alles goed meezit zijn wij donderdag terug op pad, en dan liggen wij nog altijd op schema.
Wees gegroet
Joos en Frieda
zondag 24 juli 2011
STAVAZA
Beste vrienden,
STAndVAnZAken na 1 maand wandelen:
- De titel : Een aangrijpende en ontroerende omweg naar Santiago ( een uitbreidend plagiaat van Cees Nooteboom )
- De afstand : 735 km afgelegd - wij zouden er al bijna geweest zijn indien wij vertrokken waren aan de Spaanse grens en wat meer is wij dienen nog slechts 1999 km te lopen. De twee is er af.
-De fauna : Wij zagen weinig wild : twee vossen ,een tiental gracieus springende herten en een ongelikte beer,volgens Frieda; maar die laatste heeft Joos niet gezien.
- De flora : Vele wilde bloemen ( ons niet allemaal bij naam bekend ) maar ook altijd een bloem mee op pad. Frieda had eigenlijk ook gewoon Fleure kunnen heten.
- Het eten : gewoon Frans lekker ( vooral als wij zelf koken of er voor ons gekookt werd)
- De drank : godendranken als champagne en chablis super de super en voor geen geld
- Het slapen : De parochies , de kloosters en de gemeenten tonen de grootste hospitalite en ook voor weinig geld. Af en toe eens een klein verwenhotelletje.
- Het weer : Buienwolken met opklaringen in tegenstelling met ons gemoed : helder en zonnig.
- De voeten : Vragen blijvend verzorging en dat is het enige wat onze voeten uithangt.
- Het gevoel : De stilte. Wij vroegen de vogels soms ook eens te zwijgen. De vervulling van het hart.
- De kinderen en de kleinkinderen op onze weg en op het thuisfront : het dierbaarste.
- De vrienden : zeer hartverwarmende ontmoetingen en meestappers.
- De verrassing : het Noorden van Frankrijk is bijzonder mooi mer zijn immense velden ( soms van 1 km op 1 km)bossen en waters.
- Het schoonste : De kerkjes en de dorpjes in pans de bois.
- het klassement : Frieda heeft de bolletjestrui gezien haar koosnaam bolleke en Joos draagt de grijze trui van ouderenklassement gezien zijn haardos en nu ook zijn dito baard.
- De blunder : Ramses en Liesbeth vergeten bij het overzicht van de gistende jaren zestig :" hoog Sammy kijk omhoog Sammy want daar schijnt de zon" " zing bid huil vecht en bewonder" " wij zullen doorgaan met de moed om door te gaan maar niet zonder jou,niet zonder jou."
- De uitsmijter : Les gens d' ici: " ha! De la Belgique sans gouvernement" Wij :" c'est pour ca qu' on fait le pelerinage."
Wees gegroet
Joos en Frieda
STAndVAnZAken na 1 maand wandelen:
- De titel : Een aangrijpende en ontroerende omweg naar Santiago ( een uitbreidend plagiaat van Cees Nooteboom )
- De afstand : 735 km afgelegd - wij zouden er al bijna geweest zijn indien wij vertrokken waren aan de Spaanse grens en wat meer is wij dienen nog slechts 1999 km te lopen. De twee is er af.
-De fauna : Wij zagen weinig wild : twee vossen ,een tiental gracieus springende herten en een ongelikte beer,volgens Frieda; maar die laatste heeft Joos niet gezien.
- De flora : Vele wilde bloemen ( ons niet allemaal bij naam bekend ) maar ook altijd een bloem mee op pad. Frieda had eigenlijk ook gewoon Fleure kunnen heten.
- Het eten : gewoon Frans lekker ( vooral als wij zelf koken of er voor ons gekookt werd)
- De drank : godendranken als champagne en chablis super de super en voor geen geld
- Het slapen : De parochies , de kloosters en de gemeenten tonen de grootste hospitalite en ook voor weinig geld. Af en toe eens een klein verwenhotelletje.
- Het weer : Buienwolken met opklaringen in tegenstelling met ons gemoed : helder en zonnig.
- De voeten : Vragen blijvend verzorging en dat is het enige wat onze voeten uithangt.
- Het gevoel : De stilte. Wij vroegen de vogels soms ook eens te zwijgen. De vervulling van het hart.
- De kinderen en de kleinkinderen op onze weg en op het thuisfront : het dierbaarste.
- De vrienden : zeer hartverwarmende ontmoetingen en meestappers.
- De verrassing : het Noorden van Frankrijk is bijzonder mooi mer zijn immense velden ( soms van 1 km op 1 km)bossen en waters.
- Het schoonste : De kerkjes en de dorpjes in pans de bois.
- het klassement : Frieda heeft de bolletjestrui gezien haar koosnaam bolleke en Joos draagt de grijze trui van ouderenklassement gezien zijn haardos en nu ook zijn dito baard.
- De blunder : Ramses en Liesbeth vergeten bij het overzicht van de gistende jaren zestig :" hoog Sammy kijk omhoog Sammy want daar schijnt de zon" " zing bid huil vecht en bewonder" " wij zullen doorgaan met de moed om door te gaan maar niet zonder jou,niet zonder jou."
- De uitsmijter : Les gens d' ici: " ha! De la Belgique sans gouvernement" Wij :" c'est pour ca qu' on fait le pelerinage."
Wees gegroet
Joos en Frieda
zaterdag 23 juli 2011
Tonnerre
Tonnerre
Overkomt het jouw ook? Een associatie die een hele wereld plots oproept en dan ben je vertrokken voor verre dromen.....
.......
Mille tonnerres
Maar de andere soldaten wisten het wel
Ze zeiden droevig hij is naar zijn pauvre m'ere
Leipzig , Moskou, Petrograd
Zijn mooie namen
Maar ik weet een kleine stad
Waar wij nog nooit kwamen
Zeven eenden in de vijver
Zeven banken op de markt
En het standbeeld van een schrijver
En het meisje van mijn hart
........
( dat is vandaag allemaal weer waar)
Dit was Miel Cools;
Helena ( Hugo Raspoet) Rosanne ( Wim De Craene)Jij en ik (Miek en Roel) De zotte morgen (Zjef Van Uytsel) De drie W's Wannes,Walter ,Willem... De eerste sneeuw,de fanfare van honger en dorst ( Jan De Wilde) Testament ( Boudewijn De Groot). ..... Na ... (niet meer na 22 ) ..Jaar maak ik het testament op van mijn jeugd ......dat zijn mijn goede jeugd herinneringen die neem je mee zolang je verder leeft. Zondagmorgen op de radio Harbalorifa. Ach, de romantische jaren zestig
Flowerpower ! Woodstock.! THE Beatles; Mick Jagger en de rollende stenen; THE Doors;THE King was toen al niet meer levend; Mister Bob Dylan(times they are changing) ; Pete Seeger ( we shall overcome.......some day !!)
De Vietnamoorlog. Mijnheer de president ,slaap zacht. Denk maar niet aan al die frontsoldaten die eenzaam sterven zover van huis; denk vooral niet aan die duizend doden laatst nog bij dat bombardement mijnheer de president .Slaap zacht, Nixon ,zou hij wel zacht slapen?
Gisteren sliepen wij weer toevallig bij een Champagne boer( en weer een fles voor geen geld en bijzonder lekker) Wij keren later terug naar Bragelonge om er te kopen.
Vandaag onze langste tocht gedaan 33km; van de champagnedruiven naar de bourgognedruiven over 20 km met tarwevelden als overgang. Goed moe ; maar wij gaan toch nippen aan een rode tonnerre Bourgogne ; als dat maar geen gedonder geeft.
Wees gegroet
Joos en Frieda
PS , Na zestig jaar in dit leven
Maak ik het testament op van mijn jeugd
Niet dat ik geld of goed heb weg te geven
Voor slimme jongen heb ik nooit gedeugd
Ik heb nog wel wat mooie idealen ( ik heb ze nog)
Goed van snit hoewel ze uit de mode zijn
Wie ze hebben wil mag ze komen halen
Vooral jonge mensen vinden ze nog fijn ( hopelijk)
Voor mijn broertje dat zo graag wil gaan studeren
Laat met plezier het adres na van mijn kroeg
Waar ik teveel dronk om een vrouw te imponeren
En daarna de klappen kreeg waarom ik vroeg
...... Boudewijn De Groot
Overkomt het jouw ook? Een associatie die een hele wereld plots oproept en dan ben je vertrokken voor verre dromen.....
.......
Mille tonnerres
Maar de andere soldaten wisten het wel
Ze zeiden droevig hij is naar zijn pauvre m'ere
Leipzig , Moskou, Petrograd
Zijn mooie namen
Maar ik weet een kleine stad
Waar wij nog nooit kwamen
Zeven eenden in de vijver
Zeven banken op de markt
En het standbeeld van een schrijver
En het meisje van mijn hart
........
( dat is vandaag allemaal weer waar)
Dit was Miel Cools;
Helena ( Hugo Raspoet) Rosanne ( Wim De Craene)Jij en ik (Miek en Roel) De zotte morgen (Zjef Van Uytsel) De drie W's Wannes,Walter ,Willem... De eerste sneeuw,de fanfare van honger en dorst ( Jan De Wilde) Testament ( Boudewijn De Groot). ..... Na ... (niet meer na 22 ) ..Jaar maak ik het testament op van mijn jeugd ......dat zijn mijn goede jeugd herinneringen die neem je mee zolang je verder leeft. Zondagmorgen op de radio Harbalorifa. Ach, de romantische jaren zestig
Flowerpower ! Woodstock.! THE Beatles; Mick Jagger en de rollende stenen; THE Doors;THE King was toen al niet meer levend; Mister Bob Dylan(times they are changing) ; Pete Seeger ( we shall overcome.......some day !!)
De Vietnamoorlog. Mijnheer de president ,slaap zacht. Denk maar niet aan al die frontsoldaten die eenzaam sterven zover van huis; denk vooral niet aan die duizend doden laatst nog bij dat bombardement mijnheer de president .Slaap zacht, Nixon ,zou hij wel zacht slapen?
Gisteren sliepen wij weer toevallig bij een Champagne boer( en weer een fles voor geen geld en bijzonder lekker) Wij keren later terug naar Bragelonge om er te kopen.
Vandaag onze langste tocht gedaan 33km; van de champagnedruiven naar de bourgognedruiven over 20 km met tarwevelden als overgang. Goed moe ; maar wij gaan toch nippen aan een rode tonnerre Bourgogne ; als dat maar geen gedonder geeft.
Wees gegroet
Joos en Frieda
PS , Na zestig jaar in dit leven
Maak ik het testament op van mijn jeugd
Niet dat ik geld of goed heb weg te geven
Voor slimme jongen heb ik nooit gedeugd
Ik heb nog wel wat mooie idealen ( ik heb ze nog)
Goed van snit hoewel ze uit de mode zijn
Wie ze hebben wil mag ze komen halen
Vooral jonge mensen vinden ze nog fijn ( hopelijk)
Voor mijn broertje dat zo graag wil gaan studeren
Laat met plezier het adres na van mijn kroeg
Waar ik teveel dronk om een vrouw te imponeren
En daarna de klappen kreeg waarom ik vroeg
...... Boudewijn De Groot
woensdag 20 juli 2011
Margaret Merkel
Beste vrienden,
De natuur is onze natuur geworden. Niets is zo aangenaam als gelijk zijn met de aarde zijn. Dit is het zijn.
Stappen zonder zorgen; alleen genieten van wat je omringt;zorgen dat je slapen vindt en dat je je voeten verzorgt.
Flarden van het wereldnieuws vang je op door met de mensen te praten en dan worden we toch wel bevangen door de kortzichtige hebberigheid. "Neen, wij moeten niet opdraaien voor Griekenland. Sarko zou beter Merkel volgen. Wij moeten toch niets van wat wij hebben afgeven" En dat in het land van de fraternite en de egalite . (ook de Vlamen willen niet voor de Walen afdokken) in de naam van de liberte wordt het een Europa van wie heeft en wie behoudt en wie hebberig binnenhaalt; laat ons het Europa van de delenden maken. Neen, Margaret Merkel je bent geen Angel. Politici horen mensen inzichten bij te brengen en niet het gemakkelijk populisme te prediken. Daar zijn erge zaken uit voort gekomen. Vive la liberte in de goede zin.
Bij het slapen gaan, toch
Wees gegroet
Joos en Frieda
De natuur is onze natuur geworden. Niets is zo aangenaam als gelijk zijn met de aarde zijn. Dit is het zijn.
Stappen zonder zorgen; alleen genieten van wat je omringt;zorgen dat je slapen vindt en dat je je voeten verzorgt.
Flarden van het wereldnieuws vang je op door met de mensen te praten en dan worden we toch wel bevangen door de kortzichtige hebberigheid. "Neen, wij moeten niet opdraaien voor Griekenland. Sarko zou beter Merkel volgen. Wij moeten toch niets van wat wij hebben afgeven" En dat in het land van de fraternite en de egalite . (ook de Vlamen willen niet voor de Walen afdokken) in de naam van de liberte wordt het een Europa van wie heeft en wie behoudt en wie hebberig binnenhaalt; laat ons het Europa van de delenden maken. Neen, Margaret Merkel je bent geen Angel. Politici horen mensen inzichten bij te brengen en niet het gemakkelijk populisme te prediken. Daar zijn erge zaken uit voort gekomen. Vive la liberte in de goede zin.
Bij het slapen gaan, toch
Wees gegroet
Joos en Frieda
dinsdag 19 juli 2011
Op alle slakken zout leggen
Beste vrienden,
Wij zagen menigeen terugkeren uit water-en boskant met een emmer vol, een zak vol of een oude ijzeren eierenkorf vol met escargots de bourgogne, huisjesslakken dus ( hier geen daklozen, zei hij schamper).
Wij curieus en dit is wat wij verstonden:
Laat de slakken zeven dagen in vrede rusten ( geef ze geen eten (zelfs geen water en brood (red. J.W.)); pekel ze dan in met zout en wijnazijn; maak ze schoon en kook ze in kokend water ( evident als een tautologie) bewerk ze avec persil et ail ( ai! ai!) ofte peterselie en look .....................................................................................................( dit verstonden wij niet)
conserveer ze in een terrine en dien op aan de feesttafel met Kerstmis als je fijnste gerecht.
OH! ik bid u Saint Michel
In 't bos huiver ik van jouw speer
maar voor één keer, één enkele keer
toon jouw allerhoogste souplesse
voor deze eeuwenoude boergondische delicatesse
leg, jij niet, op alle slakken zout
en eet met Saint Noël de slakken als voorgerecht, koud
Deze morgen bij een halfuurtje druilregen bijna het liedje aan geheven :
Alouette, gentille alouette, je te plumerai...
maar ni le dos, ni la gorge, ni la tête, ni le dos, ni la Q
Elles restent gentilles ; ook al hebben wij deze namiddag een fikse bui gekregen van ruim een kwartier.
Maar ook dat vergeven wij.
Wees gegroet
Joos en Frieda
Wij zagen menigeen terugkeren uit water-en boskant met een emmer vol, een zak vol of een oude ijzeren eierenkorf vol met escargots de bourgogne, huisjesslakken dus ( hier geen daklozen, zei hij schamper).
Wij curieus en dit is wat wij verstonden:
Laat de slakken zeven dagen in vrede rusten ( geef ze geen eten (zelfs geen water en brood (red. J.W.)); pekel ze dan in met zout en wijnazijn; maak ze schoon en kook ze in kokend water ( evident als een tautologie) bewerk ze avec persil et ail ( ai! ai!) ofte peterselie en look .....................................................................................................( dit verstonden wij niet)
conserveer ze in een terrine en dien op aan de feesttafel met Kerstmis als je fijnste gerecht.
OH! ik bid u Saint Michel
In 't bos huiver ik van jouw speer
maar voor één keer, één enkele keer
toon jouw allerhoogste souplesse
voor deze eeuwenoude boergondische delicatesse
leg, jij niet, op alle slakken zout
en eet met Saint Noël de slakken als voorgerecht, koud
Deze morgen bij een halfuurtje druilregen bijna het liedje aan geheven :
Alouette, gentille alouette, je te plumerai...
maar ni le dos, ni la gorge, ni la tête, ni le dos, ni la Q
Elles restent gentilles ; ook al hebben wij deze namiddag een fikse bui gekregen van ruim een kwartier.
Maar ook dat vergeven wij.
Wees gegroet
Joos en Frieda
zondag 17 juli 2011
Kerkdorpjes ....une surprise
Beste vrienden,
In deze zoete zee van tarwevelden liggen de kerkdorpjes verscholen met hun huizen "à pans de bois" en huin liefelijke kerkjes aussi à pans de bois (Outines, Bailleu le Franc, Lentilles) sommigen 400 jaar oud. De huizen en kerken met houten (eiken en kastanje) geraamten met ertussen mortel van aarde en gekapt stro. Unieke huizen gelijkend op de vakwerkhuizen; unieke kerkjes gelijkend op de staafkerkjes in Noorwegen.
Binnen in de kerkjes een woud van hout zoals de oude overdekten markhallen.
Op het kerkje van Lentilles prijkt op het voorportaal onze vriend St Jacob nog 2250 km verwijderd van zijn evenknie in Compostela.
Il faut le détour !!!!!
Wees gegroet
Joos en Frieda
In deze zoete zee van tarwevelden liggen de kerkdorpjes verscholen met hun huizen "à pans de bois" en huin liefelijke kerkjes aussi à pans de bois (Outines, Bailleu le Franc, Lentilles) sommigen 400 jaar oud. De huizen en kerken met houten (eiken en kastanje) geraamten met ertussen mortel van aarde en gekapt stro. Unieke huizen gelijkend op de vakwerkhuizen; unieke kerkjes gelijkend op de staafkerkjes in Noorwegen.
Binnen in de kerkjes een woud van hout zoals de oude overdekten markhallen.
Op het kerkje van Lentilles prijkt op het voorportaal onze vriend St Jacob nog 2250 km verwijderd van zijn evenknie in Compostela.
Il faut le détour !!!!!
Wees gegroet
Joos en Frieda
dinsdag 12 juli 2011
À votre santé
Beste vrienden,
Het kon niet uitblijven....de weg kronkelde tussen de wijngaarden.Al het goede dat aarde voortbrengt groeit hier aan de ranken....neen nu nog niet rijp om geplukt te worden. Maar ze zullen dit jaar reeds einde augustus geplukt worden. En het gaat een goed jaar worden omwille van de weersomstandigheden.
Wij door bos ,druif en dal naar het champagne- dorpje Verzy. Onooglijk rustig dorp met wel tien champagne-boeren. Wij te slapen gelegd in een opgekuist parochiehuis van priester Meulendijks(ooit was het anders). En wat wil het toeval; met de druiven worden de tongen wat losser, de mevrouw die ons toegang verschafte,had puur ,maar puur toevallig van de beste Champagne koud staan en voor pelerins is een schappelijk ( wat zeg ik een zeer schappelik) prijsje weggelegd.
En Bert en Bea zijn de grootste culinaire genieters. En hoeft het dan gezegd wanneer er een keuken ter beschikking is welk culinair festijn er dan heeft plaats gevonden - de sappigste meloen met de beste Ardeense hesp , een pastaschotel op z'n beste Italiaans, een Frans taartje met verse bessen en dit alles met een flesje wijn!- Nooit hebben de bruisende bubbels zo gesmaakt. De hof van Verzy zal ons (h)Eden en lang bijblijven!
Uiteraard toasten wij op jullie gezondheid!
Wees gegroet
Frieda en Joos
P.'S. Een advies van Bert :om een blogberichtje te plegen zou je het vinkje "aangemeld blijven " dienen uit te vinken. Voilà
Het kon niet uitblijven....de weg kronkelde tussen de wijngaarden.Al het goede dat aarde voortbrengt groeit hier aan de ranken....neen nu nog niet rijp om geplukt te worden. Maar ze zullen dit jaar reeds einde augustus geplukt worden. En het gaat een goed jaar worden omwille van de weersomstandigheden.
Wij door bos ,druif en dal naar het champagne- dorpje Verzy. Onooglijk rustig dorp met wel tien champagne-boeren. Wij te slapen gelegd in een opgekuist parochiehuis van priester Meulendijks(ooit was het anders). En wat wil het toeval; met de druiven worden de tongen wat losser, de mevrouw die ons toegang verschafte,had puur ,maar puur toevallig van de beste Champagne koud staan en voor pelerins is een schappelijk ( wat zeg ik een zeer schappelik) prijsje weggelegd.
En Bert en Bea zijn de grootste culinaire genieters. En hoeft het dan gezegd wanneer er een keuken ter beschikking is welk culinair festijn er dan heeft plaats gevonden - de sappigste meloen met de beste Ardeense hesp , een pastaschotel op z'n beste Italiaans, een Frans taartje met verse bessen en dit alles met een flesje wijn!- Nooit hebben de bruisende bubbels zo gesmaakt. De hof van Verzy zal ons (h)Eden en lang bijblijven!
Uiteraard toasten wij op jullie gezondheid!
Wees gegroet
Frieda en Joos
P.'S. Een advies van Bert :om een blogberichtje te plegen zou je het vinkje "aangemeld blijven " dienen uit te vinken. Voilà
zaterdag 9 juli 2011
Een hooglied
Beste vrienden,
Een boer op onze weg: c' est l' espace; mais vraiment le vrai espace. En werkelijk de ware ruimte want er was geen gsm bereik.dit is moeder aarde.
Een Compostela bordje gezien: 2454km. Het wandelen gaat ons steeds beter af; 's morgens moet je al uit goede hout gesneden zijn om ons te volgen; de namiddag is nog een beetje uitlopen.Het weer is veranderlijk,maar de buien gaan ons voorbij. Er is een grote onzichtbare paraplu boven onze hoofden gespannen. Wij zitten volop in de streek waar de oorlog 14-18 is uitgevochten; overal in ere gehouden gedenkstenen. De ondergrond is een soort kalkgesteente en er zijn zeer vele ondergrondse bronnen en riviertjes die dan plots hun idylle aan ons bovengronds tonen.
Geslapen in een gemeentelijke kleurrijke en opgefriste judozaal van Chateau- Porcien(het was ooit anders) samen met een Nederlandse mevrouw op een magnifieke fiets met vooraan een meetrapzitje voor het dochterje van 3.5 en achteraan een Croozer(fietskar) voor dochtertje van 1.5. De vrouw is zes maanden geleden weduwe geworden. Zij wil nu tot aan de pyreneeën fietsen met de schelp van Sint Jacob aan haar fiets.
In Asfeld hebben wij een Hooglied aangeheven voor het barokke kerkje van St. Didier. De beste Italiaanse barok.De kerk met een vorm van een viool( of contrabas). Romeinse zuilen als een kolonade, een.zadeldakkoepel vooraan ,gevolgd door twee kleine ronde koepeltjes,bekroond met een grotere koepel.Alles in de perfecte bepekte afmetingen. Binnenin het zuivere wit met doolhofgangentjes die uitgeven op de ronde gebedsruimte ..et avec des vitraux speciaux. Een kerkje,een gedicht.
Voor de eerste keer in onze tent geslapen en ' 's nachts wel enkele fikse buien. Nu op weg naar Reims. het rumoer en gezoem van de grootstad kondigt zich aan.
Wees gegroet
Joos en Frieda
Een boer op onze weg: c' est l' espace; mais vraiment le vrai espace. En werkelijk de ware ruimte want er was geen gsm bereik.dit is moeder aarde.
Een Compostela bordje gezien: 2454km. Het wandelen gaat ons steeds beter af; 's morgens moet je al uit goede hout gesneden zijn om ons te volgen; de namiddag is nog een beetje uitlopen.Het weer is veranderlijk,maar de buien gaan ons voorbij. Er is een grote onzichtbare paraplu boven onze hoofden gespannen. Wij zitten volop in de streek waar de oorlog 14-18 is uitgevochten; overal in ere gehouden gedenkstenen. De ondergrond is een soort kalkgesteente en er zijn zeer vele ondergrondse bronnen en riviertjes die dan plots hun idylle aan ons bovengronds tonen.
Geslapen in een gemeentelijke kleurrijke en opgefriste judozaal van Chateau- Porcien(het was ooit anders) samen met een Nederlandse mevrouw op een magnifieke fiets met vooraan een meetrapzitje voor het dochterje van 3.5 en achteraan een Croozer(fietskar) voor dochtertje van 1.5. De vrouw is zes maanden geleden weduwe geworden. Zij wil nu tot aan de pyreneeën fietsen met de schelp van Sint Jacob aan haar fiets.
In Asfeld hebben wij een Hooglied aangeheven voor het barokke kerkje van St. Didier. De beste Italiaanse barok.De kerk met een vorm van een viool( of contrabas). Romeinse zuilen als een kolonade, een.zadeldakkoepel vooraan ,gevolgd door twee kleine ronde koepeltjes,bekroond met een grotere koepel.Alles in de perfecte bepekte afmetingen. Binnenin het zuivere wit met doolhofgangentjes die uitgeven op de ronde gebedsruimte ..et avec des vitraux speciaux. Een kerkje,een gedicht.
Voor de eerste keer in onze tent geslapen en ' 's nachts wel enkele fikse buien. Nu op weg naar Reims. het rumoer en gezoem van de grootstad kondigt zich aan.
Wees gegroet
Joos en Frieda
maandag 4 juli 2011
Het Ardennenoffensief
Beste vrienden,
Deze streek heeft vele oorlogen meegemaakt nu zijn wij aan een vredesoffensief begonnen.
De bossen en de glooiende heuvels zijn naar ons hart.Maar jammer,wij hebben geen everzwijnen gezien.
Wist u dat de Ardennen genoemd zijn naar Keltische godin Arduina ( de genaamden Ardui mogen zich Godin noemen) Zij is steevast gezeten op een everzwijn.
Een ander zwijn m.n. Napoleon heeft hier ook een paardenras rondlopen; klein van was( napoleon moest erop kunnen natuurlijk), groot van kop, ogen als karbonkels,donkerbruin van kleur.
Twee dorpen die de moeite waard waren:
- Bourg-Fidèle: Een dorp speciaal voor de Protestanten( hugenoten) gebouwd na de opheffing van het edict van Nantes (zie friedajooszuidafrika.blogspot.com). Deze protestanten hebben trouw gezworen aan de koning: Bourg-fidèle!! en mochten blijven. De gevluchtte anderen hebben Franschoek gesticht.
- Remogne : De leisteen-gemeente: Vanaf de twaalfde eeuw werd hier leisteen verwerkt. Wij hebben nog in het derde leerjaar bij meester Willemans onze rekensommen en vraagsrukken op ons leitje gegriffeld.Gegarandeerd dat dit alles van Remogne kwam.
In 1970 is hier de laatste groeve gesloten.Moest meester Willemans ons nu op ons smart-tabletje bezig zien, hij zou kwaad zijn dat wij niet de juiste accenten en lettertekens kunnen gebruiken. Maar hopelijk kunnen jullie alles lezen.
Wees gegroet
Joos en Frieda
PS: Wij slapen in Murtin-Bogny waar de Burgermeester ons zijn pc en de gemeentlijke feestzaal ter beschikking heeft gesteld.Het wordt feesten vanavond,reken maar.
Deze streek heeft vele oorlogen meegemaakt nu zijn wij aan een vredesoffensief begonnen.
De bossen en de glooiende heuvels zijn naar ons hart.Maar jammer,wij hebben geen everzwijnen gezien.
Wist u dat de Ardennen genoemd zijn naar Keltische godin Arduina ( de genaamden Ardui mogen zich Godin noemen) Zij is steevast gezeten op een everzwijn.
Een ander zwijn m.n. Napoleon heeft hier ook een paardenras rondlopen; klein van was( napoleon moest erop kunnen natuurlijk), groot van kop, ogen als karbonkels,donkerbruin van kleur.
Twee dorpen die de moeite waard waren:
- Bourg-Fidèle: Een dorp speciaal voor de Protestanten( hugenoten) gebouwd na de opheffing van het edict van Nantes (zie friedajooszuidafrika.blogspot.com). Deze protestanten hebben trouw gezworen aan de koning: Bourg-fidèle!! en mochten blijven. De gevluchtte anderen hebben Franschoek gesticht.
- Remogne : De leisteen-gemeente: Vanaf de twaalfde eeuw werd hier leisteen verwerkt. Wij hebben nog in het derde leerjaar bij meester Willemans onze rekensommen en vraagsrukken op ons leitje gegriffeld.Gegarandeerd dat dit alles van Remogne kwam.
In 1970 is hier de laatste groeve gesloten.Moest meester Willemans ons nu op ons smart-tabletje bezig zien, hij zou kwaad zijn dat wij niet de juiste accenten en lettertekens kunnen gebruiken. Maar hopelijk kunnen jullie alles lezen.
Wees gegroet
Joos en Frieda
PS: Wij slapen in Murtin-Bogny waar de Burgermeester ons zijn pc en de gemeentlijke feestzaal ter beschikking heeft gesteld.Het wordt feesten vanavond,reken maar.
zondag 3 juli 2011
Vive la Belgique
Beste vrienden
De voorbije tien dagen trokken wij door Vlaanderen, Brussel, Wallonië. .
Wat viel ons op:
- de mensen zijn overal behulpzaam (om ons vb. water te geven),een praatje te slaan, geïnteresseerd, hun eigen verhaal te vertellen.Een voettocht geeft gemakkelijk contacten.
- de GR.-wegen gaan door de mooiste stukken natuur en pittoreske plekjes( wij doen misschien wel veel omweg,maar zijn heel dicht bij de natuur.De bewegwijzering was uitstekend. Twee keer hebben ons door netels en distels en hoog gras moeten wurmen. De rugzakken zijn een beetje herschikt naar het gewicht van elk van ons ( en Joos is altijd een zwaarwegend persoon geweest) De blaren en de voeten vallen al bij al nog mee. De kasseien van Beerse en dworp krijgen de eerste prijs en dienen geselecteerd te worden voor Parijs- Roubaix .
- het weer: slechts twee voormiddagen motregen gehad. Twee dagen volle zon. De rest overwegend mooi met wolkjes ( eigenlijk lopen wij nog altijd op wolkjes.)
- de gastvrijheid van mensen is zeer groot ( wij zijn al diegenen die ons te eten gaven en te slapen legden erg dankbaar) Ook de slaapgelegenheden in parochies en geloofsgemeenschap waren hartverwarmend. Op elke plaats hebben wij zeer open en soms diepzinnige gesprekken gehad maar altijd was er ook de blijheid en de grap.
- Vlaanderen is rijk en dat zie je aan alles ( laat ons niet meer zeuren , maar wel kritisch blijven.Brussel moet meer armslag krijgen om een stad van formaat te worden ( schaf toch die 19 gemeenten af). En Wallonië ? De mensen smeken ons: Laat ons nu niet alleen reddeloos en verloren, breek die muren om ons heen zo kunnen wij weer bij elkaar komen ( dank je Johan Verminnen) Het verval is groot ( In Ronquieres - 67 m - 26 sluizen op de Samme -) Het verval kan niet groter zijn. De industriële as Wintam- Brussel- Charleroi ( ooit de welvaartsas van ons land) is gebroken.
De mensen zeggen: Wij hebben mee de rijkdom gebracht in het land. Het kapitaal is gemigreerd naar Vlaanderen; de dikke heren ook; de werkenden zijn werkeloos achter gelaten en de socialisten de poche hebben de kruimels van de sociale zekerheid uitgedeeld maar geen vernieuwing gebracht.Je mag het werkvolk dat niet kwalijk nemen. Wij hopen dat met de nieuwe generatie socialisten het anders wordt. Wordt het met de mijnwerkerszoon Elio werkelijk anders?
In verschillende stadjes,dorpjes zagen wij tekenen van heropleving.
Samen kunnen wij het maken.
Wees gegroet
Joos en Frieda
De voorbije tien dagen trokken wij door Vlaanderen, Brussel, Wallonië. .
Wat viel ons op:
- de mensen zijn overal behulpzaam (om ons vb. water te geven),een praatje te slaan, geïnteresseerd, hun eigen verhaal te vertellen.Een voettocht geeft gemakkelijk contacten.
- de GR.-wegen gaan door de mooiste stukken natuur en pittoreske plekjes( wij doen misschien wel veel omweg,maar zijn heel dicht bij de natuur.De bewegwijzering was uitstekend. Twee keer hebben ons door netels en distels en hoog gras moeten wurmen. De rugzakken zijn een beetje herschikt naar het gewicht van elk van ons ( en Joos is altijd een zwaarwegend persoon geweest) De blaren en de voeten vallen al bij al nog mee. De kasseien van Beerse en dworp krijgen de eerste prijs en dienen geselecteerd te worden voor Parijs- Roubaix .
- het weer: slechts twee voormiddagen motregen gehad. Twee dagen volle zon. De rest overwegend mooi met wolkjes ( eigenlijk lopen wij nog altijd op wolkjes.)
- de gastvrijheid van mensen is zeer groot ( wij zijn al diegenen die ons te eten gaven en te slapen legden erg dankbaar) Ook de slaapgelegenheden in parochies en geloofsgemeenschap waren hartverwarmend. Op elke plaats hebben wij zeer open en soms diepzinnige gesprekken gehad maar altijd was er ook de blijheid en de grap.
- Vlaanderen is rijk en dat zie je aan alles ( laat ons niet meer zeuren , maar wel kritisch blijven.Brussel moet meer armslag krijgen om een stad van formaat te worden ( schaf toch die 19 gemeenten af). En Wallonië ? De mensen smeken ons: Laat ons nu niet alleen reddeloos en verloren, breek die muren om ons heen zo kunnen wij weer bij elkaar komen ( dank je Johan Verminnen) Het verval is groot ( In Ronquieres - 67 m - 26 sluizen op de Samme -) Het verval kan niet groter zijn. De industriële as Wintam- Brussel- Charleroi ( ooit de welvaartsas van ons land) is gebroken.
De mensen zeggen: Wij hebben mee de rijkdom gebracht in het land. Het kapitaal is gemigreerd naar Vlaanderen; de dikke heren ook; de werkenden zijn werkeloos achter gelaten en de socialisten de poche hebben de kruimels van de sociale zekerheid uitgedeeld maar geen vernieuwing gebracht.Je mag het werkvolk dat niet kwalijk nemen. Wij hopen dat met de nieuwe generatie socialisten het anders wordt. Wordt het met de mijnwerkerszoon Elio werkelijk anders?
In verschillende stadjes,dorpjes zagen wij tekenen van heropleving.
Samen kunnen wij het maken.
Wees gegroet
Joos en Frieda
Abonneren op:
Posts (Atom)