Beste vrienden,
Wij zagen menigeen terugkeren uit water-en boskant met een emmer vol, een zak vol of een oude ijzeren eierenkorf vol met escargots de bourgogne, huisjesslakken dus ( hier geen daklozen, zei hij schamper).
Wij curieus en dit is wat wij verstonden:
Laat de slakken zeven dagen in vrede rusten ( geef ze geen eten (zelfs geen water en brood (red. J.W.)); pekel ze dan in met zout en wijnazijn; maak ze schoon en kook ze in kokend water ( evident als een tautologie) bewerk ze avec persil et ail ( ai! ai!) ofte peterselie en look .....................................................................................................( dit verstonden wij niet)
conserveer ze in een terrine en dien op aan de feesttafel met Kerstmis als je fijnste gerecht.
OH! ik bid u Saint Michel
In 't bos huiver ik van jouw speer
maar voor één keer, één enkele keer
toon jouw allerhoogste souplesse
voor deze eeuwenoude boergondische delicatesse
leg, jij niet, op alle slakken zout
en eet met Saint Noël de slakken als voorgerecht, koud
Deze morgen bij een halfuurtje druilregen bijna het liedje aan geheven :
Alouette, gentille alouette, je te plumerai...
maar ni le dos, ni la gorge, ni la tête, ni le dos, ni la Q
Elles restent gentilles ; ook al hebben wij deze namiddag een fikse bui gekregen van ruim een kwartier.
Maar ook dat vergeven wij.
Wees gegroet
Joos en Frieda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten